SOLINA, ELEKTROWNIA I SKANSEN W SANOKU

W czwartek wybralimy się nad Solinę - pogoda super. A resztę napiszę później bo jestem w pracy :).
Wojtek zaplanował wyjazd nad Solinę. Trochę szybko się decydowaliśmy, ale to miał byc ten weekend, albo żaden. I było super. Co prawda zgodnie z prognozami tylko we czwartek mieliśmy ładną pogodę, ale za to zwiedziliśmy elektrownie wodną i skansen w Sanoku. Wybyczyliśmy się i mieliśmy okazję pogadać, a że strasznie padało - no cóż nie zawsze musi być gorąco...

Zobacz inne fotki SOLINA

TROCHĘ INFO O ELEKTROWNI

Dotarlismy tu z powodu niezbyt ładnej pogody. Szczęcie się do nas usmiechnęło i oprowadzał nas Pan, który ni był przewodnikiem, ale pracownikiem elektrowni. Staż pracy to 36 lat, czyli prawie od czasów otwarcia. Zaskoczył nas też bardzo niestandartowy film o budowie zapory. Elektrownie odwiedzić warto!

W 1961-68 zbudowano zaporę i elektrownie w Solinie. Długości - 664 m., wys. - 82 m., spiętrzenie wody do 60 m. Pojemność jeziora - 474 mln m sześ., pow. ok. 2100 ha (21 km kw.). Zalew objął San na długości prawie 27 km i Solinkę na dług. przeszło 14 km. Jezioro ma więc dwie główne odnogi, a całkowita długość linii brzegowej przekracza 150 km.

Elektrownia ma moc 140 MW. Z czterech turbozespołów dwa o łącznej mocy 96 MW produkują energię, dwa dalsze (40 MW) w dzień wytwarzają energię, a w nocy pompują wodę z Jeziora Myczkowieckiego do Solińskiego.

Stworzenie tak olbrzymiego Jeziora jak Solińskie wymagało zalania terenów kilku wsi. Pod wodą znalazły się: Solina, Teleśnica Sanna, Horodek, Sokole, Chrewt i duża część Wołkowyji.
W latach 1961 – 1968 zrealizowana została kolejna, z planu perspektywicznego, budowa Elektrowni i Zapory Wodnej Solina.

Stopień ten przewidziany był jako największy i najwyższy w planowanej kaskadzie 16 elektrowni. Posiada ona bardzo duże znaczenie dla gospodarki narodowej, gdyż jest kluczowym obiektem gospodarowania wodami powierzchniowymi w Polsce południowo-wschodniej.
W wyniku 7 lat budowy Elektrowni Wodnej Solina przegrodzono rzekę San zaporą betonową typu ciężkiego o wysokości 82 m, długości 664m i kubaturze 760.000 m3, przez co powstał zbiornik wodny, największy spośród ponad pięćdziesięciu sztucznych zbiorników w naszym kraju o pojemności 497 mlnm3 przy powierzchni zalewu 2200 ha, przy czym długość zalewu wzdłuż Sanu – 26,25 km, a wzdłuż Solinki (drugiej odnogi zalewu) – 14 km.

Maksymalna głębokość zbiornika (przy zaporze) – 60 m. Wewnątrz zapory na 4 poziomach biegną galerie komunikacyjno-kontrolne o łącznej długości 2073 m. Zapora posiada 3 sekcje przelewowe z przelewami służącymi do zrzutu wody jałowo. W sekcjach przelewowych znajdują się również dwa upusty denne.

W sekcjach zapory przylegających do elektrowni wodnej zabetonowane są rurociągi stalowe doprowadzające wodę do turbin elektrowni; średnica rurociągów - 2 nitki po 6 m, 2 nitki po 4 m.
a więcej informacji na stronie www.solina.pl

ZOBACZ INNE FOTKI SKANSEN W SANOKU

TROCHĘ INFO O SKANSENIE

Skansen jest malowniczo położony na prawym brzegu Sanu u podnóża Gór Sanocko-Turczańskich. Pod względem ilości obiektów jest największym skansenem w Polsce. Na obszarze 38 ha prezentowana jest kultura polsko-ukraińskiego pogranicza we wschodniej części polskich Karpat (Bieszczady, Beskid Niski) wraz z Podkarpaciem. Poszczególne grupy etnograficzne (Bojkowie, Łemkowie, Pogórzanie i Dolinianie) posiadają oddzielne sektory ekspozycyjne znakomicie dostosowane do fizjografii terenu.
"Odtwarzając typowe układy zabudowy wsi i zagospodarowania zagród na terenie Muzeum zgromadzono ponad 100 obiektów budownictwa drewnianego z okresu od XVII do XX wieku, gdzie obok budynków mieszkalnych, mieszkalno-gospodarczych i gospodarczych, w Parku znajdują się również obiekty sakralne (XVII-wieczny kościół, dwie XVIII-wieczne cerkwie bojkowskie, jedna okazała cerkiew łemkowska z samego początku XIX w. i kilka malowniczych kapliczek), budynki użyteczności publicznej (szkoła wiejska, zajazd) oraz obiekty przemysłowe (młyn wodny, wiatraki, kuźnie). Zarówno świątynie jak i większość budynków mieszkalnych oraz gospodarczych, posiadają w pełni urządzone i udostępnione do zwiedzania wnętrza (m.in. warsztaty rzemieślnicze: tkackie, garncarza, kołodzieja, wytwórcy drewnianych łyżek, koszy wiklinowych itp.).
Na terenie Parku Etnograficznego urządzono wspaniałą stałą ekspozycję malarstwa ikonowego pt. Ikona karpacka, na której zaprezentowano ponad 220 ikon (od XV do XX w.), ukazujących pełny rozwój tego typu malarstwa w strefie polskich Karpat.
Dopełnieniem działalności wystawienniczej są wystawy czasowe organizowane ze zbiorów własnych (na ekspozycjach i w magazynach znajduje się bowiem blisko 30.000 muzealiów skupiających zabytki z zakresu kultury ludowej, kultury mieszkańców podkarpackich miast i miasteczek, w tym bogate kolekcje ikon, oleodruków, judaików, zegarów, naczyń miedzianych, ceramiki, kilimów oraz innych przedmiotów z zakresu sztuki i rzemiosła artystycznego)."
A przy tym wszystkim trafił się nam swietny przewodnik. Możnaby go sluchać całymi godzinami. I pogoda też dopisała, bo najpierw lało, a podczas spaceru po skansenie nawet słonko wyszło.

Więcej informacji na stronie www.skansen.sanok.pl

Anna Bucholc